Με το φτωχο μου το μυαλο,απορω και εγω.....

   Εγυρες.Kοιμηθηκες.Ονειρευτηκες.Ειδες εναν κοσμο αποτελουμενο απο ανθρωπους και οχι απο βιαστικους περαστικους.Εναν κοσμο γεματο αγαπη,χαρα και ερωτα.Οι ανθρωποι που εβλεπες γυρω σου ηταν αγνωστοι(παρ'οτι προιοντα του μυαλου σου)αλλα ενιωθες οτι τους εμπιστευοσουν.Δεν ηξερες γιατι.Ηταν το ολο περιβαλλον μαλλον.Ειχες γινει παλι φιλος με τη φυση!Πρωτη φορα ενιωθες οτι για να εισαι ανθρωπινος δεν επρεπε να εισαι και απανθρωπος.Ρατσισμος δεν υπαρχει ουτε καν για να τον καταδικασεις.Η εξαρτηση σου για αυτους που αγαπας μεγαλωνε αλλα ταυτοχρονα μεγαλωνε και το αισθημα ελευθεριας που ειχες.Ολα οσα εβλεπες σου αρεσαν.Σου αρεσαν παρα πολυ.Πρωτη φορα ενιωθες οτι το καθε δευτερολεπτο ειχε αξια.Πρωτη φορα ανυπομονουσες να ερθει και το επομενο και ταυτοχρονα λυποσουν που εφυγε το προηγουμενο.Πρωτη φορα ησουν ευτυχισμενος.Την επομενη μερα γιατι βρε μαλακα η μονη αποφαση που πηρες ηταν να συνεχισεις να καπνιζεις χορτο και οχι να κανεις την ζωη σου οπως την ονειρευτηκες?