Κάνε την ευτυχία,εκδίκηση.

        Είπα να γράψω ακόμα ένα κειμενάκι,πριν χωθώ ολοκληρωτικά στον χώρο της παλαμικής ποίησης,για να ξελαμπικάρει λίγο το μυαλό απο τον ''πολύτροπο'' στίχο και όλα τα συναφή.Η καλύτερη στιγμή του χρόνου είναι πολύ κοντά,οπότε η δυνατότητα συγκέντρωσης μειώνεται αισθητά.

        Όπως έγραψα και στο προηγούμενο κείμενο,δεν κατέβηκα στο κέντρο,ούτε την Τρίτη ούτε την Τετάρτη.Δεν ήταν μόνο η εξεταστική ο λόγος γι'αυτή την πράξη,ή μάλλον για αυτή τη μη-πράξη.Είχα πάθει και τα ψυχολογικά μου.

       Πριν πάρω αυτήν την απόφαση,είχα δεί κάποια απιστευτής βαρβαρότητας μέτρα να περνάνε και να ψηφίζονται με απόλυτη πλειοψηφία,ΜΑΤ έτοιμα για πόλεμο(εντέλει έμοιαζαν περισσότερο με βασανιστές της Χούντας παρά με μαχητές).Και το χειρότερο,έβλεπα μια κοινή γνώμη να παραπατάει κάπου μεταξύ αδιαφορίας και αγανάκτισης.Όταν ξεκινάς μια τέτοιου είδους ανάλυση απο μια τόσο απαισιόδοξη οπτική,λογικό είναι να συνεχίζεις και με ανάλογη ψυχική κατάσταση τις σκέψεις σου.''Και να κατέβουν 5 εκατομμύρια άνθρωποι που για κάποιο λόγο θα έχουν αποκτήσει και ταξική συνείδηση,τί θα γίνει;Θα αλλάξει τίποτα;τελικά έχει ελευθερία του να πράξει ο,τι θέλει ο κυρίαρχος λαός;Και να την έχει,αυτός που στήριζε όλες αυτές τις πολιτικές τόσο καιρό,είναι ικανός να φέρει κάτι το οποίο θα είναι καλύτερο;''Γενικώς,μια απογοήτευση,μια επιθυμία να σταματήσω να ασχολούμαι,σε μια πρωτόγνωρη και εξαιρετική φάση:Mε παρέσυρε το ρέμα,μάνα μου δεν είναι ψεμα,κτλ κτλ κτλ.

           Αυτό που εντέλει κατάλαβα είναι οτι ούτε τα ΜΑΤ,ούτε οι στρατοί,ούτε ο φόβος είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο για να περάσει καθεστώς μέτρα για τα οποία δεν έχει τη λαϊκή συναίνεση.Απο τη στιγμή που αρχίσει να διαχέεται ένα κλίμα απαισιοδοξίας και εγκατάλειψης,τότε το παιχνίδι κερδίθηκε.Ίσως και κάποιοι τύποι οι οποίοι έχουν ένα πολύ συγκεκριμένο (μικρό) νοητικό και αισθητικό επίπεδο,είναι πράκτορες της κυβέρνησης σε αυτόν τον τομέα,κάτι σαν τους ασφαλίτες και τους προβοκάτορες.Ας αφήσουμε.όμως αυτό το κομμάτι.Άλλωστε,ευτυχώς,τουλάχιστον για μένα,η φάση αυτή κράτησε ελάχιστα.Γιατί;γιατί το φιλοσόφησα και ιδού τα συμπεράσματά μου.

        Προφανώς κανείς δεν θα ζήσει σε μια τέλεια κοινωνία η οποία θα είναι όπως ακριβώς την ονειρεύτηκε.Εν πάση περιπτώσει πώς μπορείς να ορίσεις το τέλειο σε οποιαδήποτε δραστηριότητα του ανθρώπου(όποιος ακούει sportfm θα πεί:''εεεετσι'');Μπορούμε κάλλιστα να σκαρφιστούμε κάτι τέλειο(είτε το ονομάζουμε θεό,είτε πολιτικό σύστημα,είτε Μπαρτσελόνα,είτε οτιδηποτε) αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουμε να το φτάσουμε.Αυτό σημαίνει οτι πρέπει να παρατήσουμε το άθλημα;

       Δεν ξέρω ποιός θεώρησε οτι η οργή και ο θυμός πρέπει να λείπει απο την ανθρωπότητα,οτι πρόκειται για κακά σημάδια.Βασικά,ξέρω!Οι ίδιοι που θεωρούν οτι με το να χτυπάνε ρυθμικά παλαμάκια θα αλλάξουν τον κόσμο,οι χίπηδες.Ένας κόσμος στον οποίο δεν θα υπήρχαν αυτά,θα μπορούσε να μοιάζει με αυτόν:

 

     (εξαιρετική ταινία κατα την οποία,οι άνθρωποι αρχίζουν να αυτοκτονούν ο ένας μετά τον άλλο για κάποιον λόγο)  

       Και εγώ ονειρεύομαι έναν κόσμο που θα απαρτίζεται απο ανθρώπους γεμάτους αγάπη και αλληλεγγύη,μακριά απο τη βία και τους πολέμους αλλα ας το παραδεχτούμε,αν υπάρχουν μόνο αυτά,θα γίνει τόσο γλυκανάλατη που θα οδηγεί σε αποτελέσματα ανάλογα με το παραπάνω βίντεο.Άλλωστε πως είναι δυνατόν να βάλεις αξιολογικά πρόσημα σε ανθρώπινα συναισθήματα;Πάντως,όπως και να το κάνουμε,η διεκδίκηση των όσων ονειρεύεσαι είναι άμεσα συνδεδεμένη με οργή ενάντια σε αυτούς που στα στερούν.

      Είναι σημάδι ψυχικής υγίειας η διεκδίκηση ενός καλύτερου κόσμου!Δεν ειναι μόνο οτι θα μας εξασφαλίσει έναν καλύτερο μέλλον.Η διεκδίκηση για ένα καλύτερο μελλόν,αποτελεί ταυτόχρονα και βελτιώση του ''ζοφερού'' παρόντος.Κανένας επαναστάτης δεν ήταν καταθλιπτική φυσιογνωμία,κανένας καινοτόμος δεν αυτοκτόνησε(συνήθως πέθαναν απο συκωτί,λόγω υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ).Γι'αυτό ας κάνουμε πράξη αυτό που λέει το γκράφιτυ απο πάνω.Απο μόνο του αυτό,δεν θα επιφέρει καμία αλλαγή.Αποτελεί,όμως,απαραίτητη προϋπόθεση.

     Κλείνοντας,θελω να παραπέμψω σε ένα quote του Κάφκα που παρερμηνεύοντας το ολίγον τι,θα το συνδέσω με την πολυφορεμένη δημοκρατική ελευθερία:''Στον Άτλαντα επιτρεπόταν να έχει την αντίληψη οτι ήταν ελεύθερος,οτι αν ήθελε μπορούσε να πετάξει τη Γή και να πάει όπου θέλει.Ωστόσο,αυτή η αντίληψη ήταν το μόνο που του επιτρεπόταν.''

Τι εστι λοιπον η πραγματικοτητα;(με ξυσιμο του τριχωδους πηγουνιου)

      Δεν αντιλεγω,η φιλοσοφια υπο συνθηκες,μπορει να γινει ενα εκπληκτικο αντικειμενο μελετης.Σου ανοιγει τελειως νεους τροπους σκεψης και αντιμετωπισης των πραγματων.Η αναζητηση για το τι ειναι πραγματικο ή για το τι ειναι η αληθεια,εξισου ενδιαφερουσα.Ωστοσο,υπαρχει ενα σημαντικο προβλημα που δεν μπορουμε να παρακαμψουμε.Οταν γυρω σου ολα βρισκονται σε αναβρασμο,οταν η πραγματικοτητα(αυτο που λαμβανεις με τις αισθησεις σου εν παση περιπτωσει)ετοιμαζεται να ερθει κωλοτουμπα,τοτε ειναι λιγο εκνευριστικο να ασχολεισαι μαζι της.
       Καθομουν,λοιπον, στο σπιτι μου αναζητωντας την αληθεια και κοιταζοντας το ποδι μου για να δω αν στην πραγματικοτητα αυτο ανηκει σε εμενα ή στο Γιαννη Δαραβιγκα.Ταυτοχρονα,εξω απο τον φιλοσοφικο μου πυργο,στη Βουλη περναγε ενα εμετικο μεσοπροθεσμο προγραμμα και πραγματοποιουνταν μια σχεδον χουντικη προσπαθεια καταστολης των αντιφρονουντων.Δεν θα ασχοληθω με τα ιδια τα γεγονοτα.Εκατονταδες βιντεο εχουν αναρτηθει στο διαδικτυο με τα περιστατικα βιας απο πλευρας της αστυνομιας,που δειχνουν,αν μη τι αλλο,την εκπληκτικη συνεννοηση της κυβερνησης και των υπουργειων(500 ατομα περασαν μεσα σε λιγα λεπτα απο την στεγη του Υπουργειο Προστασιας του Πολιτη σε εκεινη του Υπουργειου Υγιειας).

       Αυτο που θελω,ειναι να θεσω μια φιλοσοφικου τυπου απορια που πρωτοηρθε στο νου μου οταν διαβασα ενα αρθρο του Πασχου Μανδραβελη.Και μπαινω κατ'ευθειαν στο θεμα,επηρασμενος απο αυτα που διαβασα τις προηγουμενες μερες:οι τεχνοκρατες που βλεπω γυρω μου ειναι πραγματικοι;Aν ναι,πως ηταν η παιδικη τους ηλικια;Δηλαδη ηταν μικρα παιδακια που φορουσαν κοστουμια και αντι να παιζουν ποδοσφαιρο,επαιζαν τον ''χρηματιστη'' ή αντι να κυνηγησουν γκομενακια,κυνηγαγαν να ανορθωσουν του δεικτες του Dow Jones ή που αντι να διαβαζουν κομικς,διαβαζαν τη ''Nαυτεμπορικη'';Πως,λοιπον,οριζεται ο ανθρωπος στον 21ο αιωνα;Σε αυτη μου την απορια,βρηκα μια καπως μεσοβεζικη λυση.Ισως προκειται για cyborg,ισως ειναι δηλαδη μισοι ανθρωποι-μισες ταμειακες μηχανες που η μονη εγνοια τους ειναι η παραγωγη χρηματων.Προς επιρρωση του επιχειρηματος μου,παραθετω και το οτι θεωρω αδυνατο ενα ανθρωπινο ον  να εχει σαν αγαπημενο ''λογοτεχνικο'' του βιβλιο το ''capitalism and freedom'' ή το ''freakonomics''.

      Εχοντας κουτσοκαταφερει να βρω μια λυση σε αυτο το ερωτημα,πεφτω στο συγκεκριμενο βιντεο του Αδωνη:

        Eνταξει,λοιπον,οι τεχνοκρατες ειναι cyborg,το λυσαμε αυτο.Αυτος,ομως,τι ακριβως ειναι;Cyborg προφανως δεν ειναι γιατι η τεχνολογια ειναι ιδιον των μασονοεβραιων.Αυτο σημαινει οτι ειναι πραγματικος;Γιατι αφηνει μουστακι παιδιου δημοτικου;Και ενταξει,ο ιδιος μπορει να ειναι μια ψευδαισθηση,οι χιλιαδες που τον ψηφισαν ειναι και αυτοι ψευδαισθησεις;Και αν θεωρησω οτι ενας τοσο μεγαλος αριθμος ανθρωπων ειναι ψευτικος,γιατι να μην θεωρησω οτι και τα παντα ειναι ψευτικα.Γιατι ειναι αληθινος καποιος που εχει μια ελληνικη σημαια που ειναι περισσοτερα τετραγωνικα απο το ιδιο του το σπιτι(η αληθεια ειναι οτι προκειται για trueιλα αν μιλησουμε με αλλους ορους);Mηπως εντελει,ειμαστε ολοι ψευτικοι;μηπως ειμαστε απλες παραστασεις του ονειρου καποιου ανθρωπου;Kαι αν ναι,ποιος ειναι αυτος ο ανθρωπος;Mηπως ειναι ο Στεφανος Χιος;What the fuck is going on?.........error 404 Λογικο Παραδοξο---->Δαφνι.