Συμπτωματα αεναης μεγαλομανιας!

     Σκεφτειτε οτι μια κινηματογραφικη ταινια θα μπορουσε να αποτελει απλα μερος μιας ολοκληρης παραλληλης πραγματικοτητας,πολυ μικρο μερος βασικα,το οποιο αφορα (συνηθως) μολις ενα διωρο απο τη ζωη του πρωταγωνιστη.Σκεφτειτε επισης πως ακομα και ενας απλος διαβατης που  περπαταει διπλα στον πρωταγωνιστη(μην εχοντας καμια αλλη συμμετοχη στην ταινια),ειναι μια αυτοβουλη-ανεξαρτητη απο τον πρωταγωνιστη προσωπικοτητα με δικη της ιστορια,δικες της σκεψεις,δικα της προβληματα που απλα παραληφθηκαν απο το σεναριογραφο λογω οικονομιας χρονου(προφανως)
     Εχοντας αυτο στο νου,λοιπον, σκεφτειτε πως για καποιον λογο,εχετε μπει στο παραλληλο συμπαν μιας τετοιας ταινιας.Ειστε ατυχοι γιατι η ταινια στην οποια εχετε μπει ειναι επιστημονικης φαντασιας και δη καταστροφης.Οπερ σημαινει οτι μπαινετε στον παραλληλο πλανητη Γη,οταν ακριβως αυτος βρισκεται σε κινδυνο απο εναν κομητη(ας υποθεσουμε) ο οποιος εχει το μεγεθος της Αυστραλιας(γιατι παντα πρεπει να εχει το μεγεθος της Αυστραλιας).Το πλανο του σκηνοθετη βρισκεται στην αιθουσα τυπου του Λευκου Οικου!Εκει βρισκετε και εσεις οντες αορατοι,πισω ακριβως απο τον προεδρο των ΗΠΑ.Αυτος βγαζει εναν βαρυγδουπο λογο σχετικα με την επιβιωση της ανθρωποτητας η οποια θα υπαρξει μονο αν αυτη ξεπερασει ολες τις διαφορες της,αν υπαρξει ενοτητα και αν ολοι προσευχηθουν στο Θεο τους οποιος και αν ειναι αυτος.Τα φλας σας τυφλωνουν,εχετε ξεχασει οτι βρισκεστε σε μια αλλη πραγματικοτητα και ως εκ τουτου αγωνιατε και εσεις για το πως θα εξελιχθει ο κοσμος και το τι θα συμβει στη Γη.Ξαφνικα χανετε την εικονα μεσα στην αγωνια σας!Μην ανησυχειτε!Ειναι τα κλασικα πλανα στα οποια απεικονιζονται ανθρωποι απο ολες τις πλευρες της Γης που ακουνε το λογο του Προεδρου-σωτηρα τους(συνηθως μεσω ραδιοφωνου).Επανερχεστε στην αιθουσα οπου απο ακουτε τον προεδρο να τελειωνει το συγκινητικο του λογο καπως ετσι:''That's what we,as humans,must do and we are going to do it''.Aκολουθουν 2-3 δευτερολεπτα απολυτης ησυχιας(η φωτο θα σας βοηθησει να μπειτε ακριβως στο κλιμα της στιγμης) ωσπου ως δια μαγειας ολοι οι δημοσιογραφοι πεταγονται απο τη θεση τους,κουνοντας το στυλο τους και φωναζοντας ''Mr President!Mr President''για να κανουν μια μονο ερωτηση στον Πλανηταρχη.Πεντε-εξι ατομα απο την μπροστινη σειρα θα κανουν την ερωτηση τους,ο προεδρος θα συνεχισει στο ιδιο υφος και αμεσως μετα θα αποχωρησει εν μεσω οχλαγωγης(το mr President που λεγαμε) και πολλων φλας.Ο σκηνοθετης αλλαζει σκηνη αλλα εσεις μενετε στην αιθουσα η οποια σιγα-σιγα αδειαζει.Μετα απο λιγο,μενουν δυο-τρεις τυποι καθισμενοι σε δυο-τρεις καρεκλες με το κεφαλι κατω.Η απογοητευση τους ειναι εμφανης.Πλησιαζετε τον εναν απο αυτους και του πιανετε την κουβεντα.Ειναι χοντρος,εχει ενα μικρο μουστακι και φοραει ενα μπεζ πουκαμισο με καφε τιραντες.
-''δεν χρειαζεται να κανετε ετσι.Εχω εμπιστοσυνη στη τεχνολογια των ΗΠΑ.Ολα θα πανε καλα,θα δειτε''του λετε
-''Αδιαφορω!Ετσι που εχει γινει η ανθρωποτητα καλα να παθει.Να καταστραφει.Να μεινουν τα λιγα τιμια ατομα και να ξαναρχισουν απο αλλη βαση,με αλλες αρχες και αλλες αξιες''
-''Πως ειναι δυνατον να το λετε αυτο?''
-''Ακουσε με μικρε.Εδω και 35 χρονια ερχομαι σε συνεντευξεις τυπου και ποτε-μα ποτε δεν μου εχουν δωσει την ευκαιρια να κανω οποιαδηποτε ερωτηση.Καταλαβατε?Φοβουνται οτι θα τους πονεσω.Με φοβουνται και με αποκλειουν.Τιμωρια απο το Θεο ειναι αυτο που ερχεται!''
-''Γραφετε σε καποιαν κομμουνιστικη εφημεριδα?''ρωτατε
-''Οχι φυσικα!Τι ειναι αυτα που λες?''απανταει οργισμενος
-''Ψαχνω να βρω γιατι δεν σας απευθυνουν το λογο''
-''.Με φοβουνται!Με φοβουνται''
-''Μα γιατι?'' ξαναρωτατε εκπληκτος περιμενοντας να ακουσετε οτι ξερει μια μεγαλη αληθεια που δεν τον αφηνουν να αποκαλυψει.
-''Εγω ειμαι απο ενδοξη οικογενεια και με φοβουνται'' σας απανταει οργισμενος και φευγει.
        Εχετε παρατηρησει δυο πραγματα κατα τη διαρκεια αυτου του συντομου   διαλογου.Πρωτον,τον θυμοσασταν απο πριν αυτον τον τυπο!τον ειχατε δει να φωναζει ''mr President-Mr President!''.Kαθοταν πισω-πισω δεξια και ισα που φαινοταν στο πλανο του σκηνοθετη.Δεν ξεχωριζε σε τιποτα απο το υπολοιπο πληθος αλλα τον θυμηθηκατε μονο και μονο λογω της ασχημιας του.Το δευτερο που  παρατηρησατε απο την καρτα που ειχε στο πετο του,ειναι οτι δουλευε στην εφημεριδα ''south park news''.Προσπαθωντας να καταλαβετε γιατι τον αποκλειουν οι αλητες οι κυβερνητικοι ρωτησατε διαφορους ανθρωπους που περναγαν διπλα σας σχετικα με αυτη την εφημεριδα.Ολοι αγνοουσαν ακομα και την υπαρξη της πλην ενος.''Προφανως προκειται για την τοπικη εφημεριδα του χωριου του South Park'',ειπε,''ενα χωριο που μετρα 1000-1200 πολιτες και βρισκεται στα βορεια της πολιτειας.Ερχονται εδω διαφοροι γραφικοι,εξοργισμενοι που δεν μπορουν να θεσουν ερωτημα στον προεδρο.Λες και ειναι δυνατον να απαντηθει καθε ερωτηση απο καθε εφημεριδα αυτης της χωρας''
        ''Συμπτωματα μεγαλομανιας.Τσαμπα εχασα το χρονο μου να ψαχνω για αυτον το γραφικο''σκεφτηκατε και τρεξατε στην επομενη σκηνη ελπιζοντας να μην χασατε πολλα απο την ταινια.
        Στη θεση του γραφικου δημοσιογραφου βαλτε την Ελλαδα,στη θεση του Προεδρου τους Εβραιους,στη θεση του κομητη την παγκοσμια κριση του καπιταλισμου  και στη θεση τη δικη σας εναν ουδετερο παρατηρητη.Θα καταλαβατε ποσο γελοιες θα φαινονται οι φωνες των εβραιοφοβικων λιακοπουλομικηδων Ελληναραδων που παντου βρισκουν εχθρους της ιερας πατριδας!Δεν ειναι περιεργο ομως.Το κυνηγι μαγισσων ειναι μια πολυ αποτελεσματικη θεραπεια στην καταθλιψη που προερχεται απο την ασημαντοτητα......








   

Οχι και εδω ρε γαμωτο!!!!

     Προκειται για ενα  μουντο φθινοπωρινο πρωι καθημερινης.Κλασικα,αγουροξυπνημενοι 50ρηδες περιμενουν το τρενο για να πανε στη δουλεια τους.Ηδη σκεφτονταν τις 8 και βαλε ωρες βαρεμαρας που ερχονταν μπροστα τους.Ευχονταν να ειχαν κανει πραξη αυτο που καθε μερα σκεφτονται στο κρεβατι!Να επαιρναν την αδεια τους και να ξαπλαρωναν στον καναπε τους χωρις να κανουν τιποτα(ο,τι εκαναν και στη δουλεια τους δηλαδη,απλα αλλιως ειναι στο σπιτι σου).Εκτος απο δαυτους,στην ακρη της αποβαθρας βρισκεται ενας  σκυθρωπος νεαρος με βουρκωμενα ματια.Ειναι  ψηλος και πολυ αδυνατος και φοραει μια πολυ παλια ζακετα και ενα τρυπημενο τζιν.Αυτος επροκειτο να ειναι το ατομο που θα αλλαζε εστω και για λιγο αυτη την καθημερινη μιζερη ρουτινα.Πως?
      Ειχε αποφασισει απο καιρο να αυτοκτονησει.Δεν αντεχε αλλο την ανεργια,την φτωχεια,την πεινα.Την προηγουμενη μερα τον ειχε αφησει και η κοπελα που τοσο αγαπουσε!Ηταν η μερα που θα επραττε αυτο που καιρο σχεδιαζε.Μολις βλεπει να πλησιαζει το τρενο κανει το σαλτο μορταλε αλλα για ''καλη'' του τυχη,ειχε παει πολυ μπροστα στην αποβαθρα οποτε το τρενο προλαβε να φρεναρει και αυτος να την γλυτωσει με δυο σπασμενα ακρα και ενα σκισμενο φρυδι.Ολοι οι επιβατες ετρεξαν προς το πλευρο του και προσπαθουσαν να τον μεταπεισουν λεγοντας του ποσο ωραια ειναι η ζωη,ποσο μεγαλο λαθος εκανε και πως τωρα επρεπε να κανει μια νεα αρχη και να ευτυχησει.''Η ζωη ειναι ομορφη και ας εχει πολλες δυσκολιες'',''Η ελπιδα ειναι που πεθαινει τελευταια,το ονειρο ποτε'' ειναι καποια απο τα γνωμικα που χρησιμοποιησαν οι παρισταμενοι και πραγματι καταφεραν να βρουν ανταποκριση.Το περιλυπο και αχανες βλεμμα του νεαρου απεκτησε μια σπιρταδα,μια δυναμικη.Ειχε πια αρχισει να καταλαβαινει το τραγικο λαθος που ειχε παει να διαπραξει και να θυμαται τις ευτυχισμενες του στιγμες παιρνοντας δυναμη απο αυτες.Ηδη ανυπομονουσε να αναρρωσει και να αρχισει τη νεα του ζωη.Τετοια ορεξη ειχε να νιωσει απο τοτε που πρωτοερωτευτηκε!Η ευτυχια του χτυπουσε την πορτα.Οι γυρω του δεν εμειναν ανεπηρεαστοι.Το κλιμα στην αποβαθρα αρχισε να αλλαζει.Ενας αερας αισιοδοξιας ειχε αρχισει να φαινεται στην ατμοσφαιρα.Ηταν σαν να πηραν ολοι δυναμη απο αυτα που ελεγαν για να ενθαρρυνουν το νεαρο.Η σκηνη εμοιαζε με εικονα απο το ονειρο του πιο μεγαλου ιδεαλιστη.Εμελλε να τελειωσει γρηγορα ομως.Μια φωνη αρχισε να ακουγεται απο την ακρη του σταθμου.Ηταν γερικη και συναμα βροντερη.Ηταν αποφασιστικη μα συναμα απελπισμενη.Την εμφανιση του εκανε ενας 65αρης με αραια μαλλια,κοιλιτσα και μετριο αναστημα.Τα λογια του ακουστηκαν σε ολη την γυρω περιοχη''Καλα ρε δεν ντρεπεσαι?Κωλοπαιδο.Κλεινεις το τρενο επειδη εχεις τα ψυχολογικα σου?Ρε,πως θα παει ο κοσμακης να παρει το μεροκαματο του?Πως θα παω εγω στο ΙΚΑ.Κωλοπαιδα,τα εχετε ολα και το παιζετε και στεναχωρημενοι''.Ολα επεστρεψαν στους κανονικους τους ρυθμους αμεσως(οπως μπορειτε να καταλαβετε)

Καπως ετσι αρχισε η αλλαγη της ανθρωποτητας.....

       Με βημα σταθερο και σιγουρο αλλα με εμφανη τη συγκινηση του,ανεβαινει στο βημα.Χιλιαδες ειναι απο κατω και τον αποθεωνουν,ετοιμοι να ακουσουν τον λογο του.Προκειται για τον επικεφαλης μιας ομαδας ανθρωπων που δεχονταν τον ρατσισμο και την υποτιμηση σε καθε πτυχη της ζωης τους και που αποφασισαν να ενωθουν για να προασπισουν τα δικαιωματα τους απεναντι σε καθε επιθεση δεχονται,ειτε ηταν ατομικη ειτε ομαδικη.Φορουσαν ολοι το ιδιο χρωμα,το γκρι και κρατουσαν σημαιες.Ειχαν συγκεντρωθει στην κεντρικη πλατεια και περιμεναν να ακουσουν τον λογο του ηγετη τους και να καταλαβουν τους στοχους και τις ελπιδες του νεου αυτου κινηματος στο οποιο θα συμμετειχαν.Καποιοι πιο τολμηροι ειχαν ετοιμασει καποιους μικρους λογους με σκοπο να εκθεσουν και τις δικες του αποψεις.Πραγμα δυσκολο να γινει,φυσικα,γιατι οι παρισταμενοι δεν ειχαν ορεξη για πολλα λογια!
         Ανεβηκε,λοιπον,τα 15 σκαλοπατια μετρωντας τα ενα προς ενα.Και οσο ανεβαινε τα σκαλοπατια,τοσο μεγαλωνε και το αγχος του.Αρχισε να εχει και αυτο το απαισιο συναισθημα του,να νιωθει τους σφυγμους στην καρωτιδα του.Αυτη τη φορα καταλαβε,ομως,οτι δεν ηταν απαισιο.Το αντιθετο...Ηταν εκπληκτικο!Ηταν συμπτωμα ενθουσιασμου και οχι τοσο αγχους.Σημερα ηταν η αρχη για μια νεα ανθρωποτητα και αυτος ηταν στο επικεντρο αυτης της μεγαλης αλλαγης.Ικανοποιουσε εν μερει και την ματαιοδοξια του!
         Φτανοντας στο βημα,χαιρεταει ενα-δυο γνωστους που βρισκονταν εκει και πηγαινει προς το μικροφωνο.Σηκωνοντας το βλεμμα του,παρακολουθει χιλιαδες αδεια προσωπα που περιμεναν να γεμισουν με χαμογελο και ελπιδα απο τον λογο του.Τα φωτα απο τα φλας των φωτογραφικων μηχανων που τον τυφλωναν τη στιγμη εκεινη ηταν το μονο θεμα που τον απασχολουσε.Τοσο ενθουσιασμενος και σιγουρος για τον εαυτο του ηταν.Πινει μια γουλια νερο και αρχιζει με ενα τιναγμα της βαθειας φωνης του τον λογο του:''Σημερα,ειμαστε μπροστα σε μια ιστορικη μερα!Σημερα θα αλλαξουμε απο το σημειο αυτο τον τροχο της ιστοριας.Για πολλα χρονια εμεις,οι πατεραδες μας,οι παππουδες μας,ζουσαν στο περιθωριο.Ποτε δεν ευτυχησαν,ποτε δεν καταφεραν να γινουν οι ιδιοι πρωταγωνιστες στη ζωη τους.Τα παιδια υποκεινται καθημερινα την κοροιδια απο τους συνομηλικους τους.Ποιος απο εμας που ειμαστε γονεις,μπορουμε να αντεξουμε αυτη τη συμπεριφορα προς τα βλασταρια μας?''σταματησε και ηπιε αλλη μια γουλια νερο.Κοιτωντας και παλι το κοινο διεκρινε μια οργη,μια αγανακτηση απο τις μνημες τις οποιες τους ειχε ξαναζωντανεψει.Τωρα ηταν η καταλληλη στιγμη.....''Αυτο ωστοσο δεν θα κρατησει για πολυ.Επιτελους,βρισκομαστε εδω ενωμενοι και γεματοι δυναμη για να αντιμετωπισουμε καθετι που μας στεναχωρει.Ετσι ενωμενοι θα κατορθωσουμε να αποφυγουμε καθε ρατσιστικο σχολιο.Καθε υποτιμητικη συμπεριφορα στο εξης θα σταματησει.Κανεις απο εμας δεν θα νιωθει οτι ανηκει σε μια μειονοτητα!Θα γινουμε μια κοινωνια γεματη αγαπη,χωρις κοινωνικες αδικιες.Ολοι θα ειναι ισοι απεναντι στο νομο και ο καθενας θα εχει αυτο που του αναλογει.Ο πολεμος θα ειναι μια μακρινη κακη αναμνηση''....χαμογελα αρχισαν να κανουν την εμφανιση τους παντου μεσα στο ακρωατηριο.Τα λογια του ηταν ευηχα για καθε ανθρωπινο ον.Αυτο εδωσε θαρρος στον ομιλητη για την πιο δυσκολη στιγμη του λογου του που ακολουθουσε''Τελος στην μισαλλοδοξια.Τελος στην διαφορετικοτητα.Εμεις και οι ιδεες μας θα κυριαρχησουν.Ολοι οι υπολοιποι επομενως θα γινουν μειονοτητες και εμεις ο γενικος κανονας.''....Καποιος πεταγεται απο το πληθος και τον διακοπτει''Και πως θα γινει αυτο?Το ξερεις οτι ειναι τελειως ανεδαφικο!Τοσοι και τοσοι απετυχαν να το κατορθωσουν.Μην μας κοροιδευεις!''....Ηταν η ευκαρια που εψαχνε!Αφου ριχνει ενα χαμογελο πονηρο και συναμα κακομοιρικο απαντησε με αγχος αλλα και μια νοτα μισους στη φωνη του:''Μα ειναι πολυ απλο.Απλως θα εξολοθρευσουμε καθεναν που ειναι διαφορετικος απο εμας και ολη την οικογενεια του.Θα αφησουμε μονον μερικους για να τους εκμεταλλευομαστε,φροντιζοντας ομως να ειναι λιγοι προς αποφυγην μελλοντικων επαναστασεων αλλα και για να νιωσουν στο πετσι τους την κοινωνικη διακριση.Εχουμε την δυναμη να το καταφερουμε και θα το καταφερουμε!Απλα πρεπει να κανουμε αυτο το πρωτο βημα''.
          Κοιταξε το πληθος γεματος αγωνια.Ηθελε να δει πως θα αντιδρουσαν.Στην αρχη,ολοι ηταν σκεπτικοι μα σιγα-σιγα σκεφτονταν τι ειχαν περασει και η λογικη αρχισε να δινει την θεση της στην οργη.Τοτε ηταν που αρχισαν και οι πρωτες χλιαρες επιδοκιμασιες.Ο ομιλητης ειχε ενθουσιαστει.Η προταση του ειχε περασει.Σε τετοιες περιστασεις,οι χλιαρες επιδοκιμασιες δεν αργουν να γινουν αποθεωση.Ο νομος του οχλου οπως τον αποκαλουν.Καποιες στιγμες χρειαστηκαν για να αυτοεπιβεβαιωθει και να νιωσει την αποθεωση!Ολα πια ειχαν μπει στο δρομο τους....
           Α!και για την ιστορια του πραγματος,αυτοι οι καταπιεσμενοι ανθρωποι που ειχαν αγανακτησει δεν ηταν αλλοι απο  ρατσιστες που ειχαν βαρεθει να τους ονομαζουν φασιστες καποιοι θολοκουλτουριαδες.Που δεν μπορουσαν μαλιστα να καταλαβουν γιατι συνεβαινε αυτο.''Αυτος που αγαπαει πολυ την πατριδα του ειναι φασιστας?''μονιμη απορια μεσα στο μυαλο τους!Ο ομιλητης?μα φυσικα ο ηγετης μιας φασιστικης οργανωσης!Αυτος τουλαχιστον ειχε ξεκαθαρισει απο την αρχη την ιδεολογια του.
       

Κυριακατικες-καθημερινες συνηθειες!

        Ειναι Κυριακη απογευμα,γυρω στις 5.Ο Βασιλης ειχε μολις φαει το μεσημεριανο του και ετοιμαζοταν για τη στιγμη που περιμενε εδω και τρεις βδομαδες.Ο Ολυμπιακος επαιζε και παλι εντος εδρας.Τις προηγουμενες 2 εβδομαδες ειχε αυτες τις ηλιθιες εκλογες.Για να ψηφιζουν οι διαφορες γριες,ειχε χασει για δυο βδομαδες την ευκαιρια να δει την αγαπημενη του ομαδα.Αυτο και μονο του ειχε δημιουργησει μια κριση ταυτοτητας.Επαιρνε το βραδυ και δεν ηξερε τι να πει στα αθλητικα ραδιοφωνα,με τους συναδελφους του εμενε σε ενα απλο ''καλημερα''.Ειχε καιρο να τσακωθει με τους βαζελους της παρεας και αυτο των εκανε να βαριεται.Τωρα πια ομως,ειχε φτασει η στιγμη.
       Μπαινει στο τρενο εχοντας το κασκολ δεμενο γυρω απο το χερι του και φωναζοντας συνθηματα μαζι με διαφορους αλλους που δεν τους ηξερε,αλλα ταυτοχρονα τους ενιωθε τοσο στενους του φιλους.Το κοκκινο κασκολ ισως ηταν μια εξηγηση.Του αρεσε ολο αυτο το κλιμα.Του θυμιζε εν μερει και τα φοιτητικα του χρονια οταν ηταν στην πρωτη κομματικη παραταξη του ΤΕΙ στο οποιο σπουδαζε.Αλλα δεν τον ενοιαζαν αυτα,ουτε καν τα σκεφτοταν!
    Η ωρα ειχε παει 7 και ηταν τοτε που περασε την εισοδο της θυρας στην οποια ειχε βγαλει το εισιτηριο.Το παιχνιδι αρχιζε 9.30 αλλα πηγε απο νωρις γιατι δεν ηθελε να χασει ουτε ενα συνθημα!Ουτως η αλλως,ετσι εκανε παντα.Δυστυχως ομως,μετα απο λιγο ειχε αρχισει  να αισθανεται κουρασμενος.Ολη την εβδομαδα δουλευε πολυ σκληρα στο εργοστασιο για να βγαλει τα προς το ζην(φαγητο,νερο,εισιτηριο για το γηπεδο).Ηταν και το ματς που ξεκινησε και δεν ειχε ιδιαιτερο ενδιαφερον,η κερκιδα ειχε αρχισει ηδη να σωπαινει μετα την ενθουσιωδη υποδοχη των ομαδων.Η ισοπαλια εδινε πρωταθλημα,οποτε ουτε διαθεση για γιουχα δεν υπηρχε.Ο Βασιλης αρχισε να νυσταζει ολο και πιο πολυ και στο τελος αποκοιμηθηκε.
    Ανοιγοντας τα ματια του,αντικρισε μια εικονα ασυνηθιστη και πολυ τρομακτικη.Το γηπεδο ειχε αδειασει,τα φωτα ειχαν κλεισει.Κοιταξε το ρολοι.Ειδε οτι ηταν περασμενες δυο.Αρχισε να πανικοβαλλεται.Ενιωσε μονος του!Και αν αυτο ηταν μια καθημερινη κατασταση  γενικα στη ζωη του,στο γηπεδο ηταν κατι πρωτογνωρο και εφιαλτικο.Ενα περιεργο συναισθημα φοβου και ανασφαλειας τον ειχε κυριευσει.Ηταν σαν να ειχε χαθει η μαγεια του γηπεδου και ταυτοχρονα η μαγεια της ζωης του.Βυθισμενος στις σκεψεις του,γυρισε και κοιταξε τον πινακα του σκορ.Ο Ολυμπιακος ειχε παρει την πολυποθητη ισοπαλια.Ηταν και παλι πρωταθλητης!Ενιωσε τοσο μα τοσο μεγαλη χαρα που αρχισε να χοροπηδαει μονος του.Μετα απο λιγο η χαρα εγινε αγχος.Ειχε παει 3 και στις 6 επρεπε να ξυπνησει για τη δουλεια.Ρεπο δεν τον επαιρνε να παρει.Σε ενα δεκαπενθημερο ηταν η φιεστα του πρωταθληματος.Ενα μεροκαματο να εχανε,θα εχανε ταυτοχρονα και ενα εισιτηριο σε μια καλυτερη θυρα.Εξαλλου,το αφεντικο του ηταν ενας πολυ αυστηρος επαγγελματιας.Δεν ηθελε και πολυ για να τον απολυσει.Το περιεργο της υποθεσης μαλιστα ηταν οτι το αφεντικο του ηταν και ο ιδιοκτητης της ομαδας του Ολυμπιακου.Μην βρισκοντας προφανως κατι παραξενο στο ολο σκηνικο,εσκυψε το κεφαλι και αρχισε να τρεχει για το σπιτι.

Χαμενος στην κοινωνια του μετρο!

   Ειναι η 1000η φορα που βλεπεις το μετρο να περναει ακριβως τη στιγμη που εισαι στη μεση της σκαλας.Ακολουθει η επισης καθημερινη στιγμη του να αναρωτιεσαι και να προσπαθεις να εξηγησεις με λογικα επιχειρηματα γιατι στο διαολο γινεται συνεχεια αυτο.Ξεπερνωντας,ωστοσο,αυτη τη πολυ σημαντικη στιγμη για την παγκοσμια φιλοσοφικη σκεψη,μπαινεις στο επομενο μετρο που δεν αργησε πολυ ειναι η αληθεια!Και πως μπαινεις?μαχομενος με γριες και νιες που προσπαθουν εναγωνιως να βρουν μια θεση για να εναποθεσουν ψυχη και σωμα.Μπαινεις και συ και βρισκεις και μια θεση στη γωνια για να κατσεις.''Τελειωσε η γκαντεμια μου για αυτη την μερα''σκεφτεσαι.Φευ!
    Εχοντας ελεγξει οτι ολα τα οργανα σου ειναι στη θεση τους,διαπιστωνεις οτι  ο ηχος που ακους δεν ειναι μερικες ακομα αναρθρες κραυγες καποιου ακροατη του Καραλη αλλα το ραδιοφωνο που δεν πιανει σημα υπογεια(παραξενο προκειμενου για τον SportFM),βαζεις μουσικη.Αντι να νιωσεις χαλαρος ως συνηθως,καταλαβαινεις οτι κατι δεν παει καλα.Ανοιγεις τα ματια σου και καταλαβαινεις γιατι.Διπλα σου εχει κατσει ενας χοντρος-ενας πολυ χοντρος που σε εχει σφηνωσει στην ακρη της καρεκλας σου.Το προβλημα επιδεινωνεται οταν ερχεται να κατσει στο απεναντι καθισμα ενας τυπος που ισως και να ξεπερναει τα 2 μετρα(μην τον ματιαξεις).Και αναμεσα στα λιπη που ερχονται απο διπλα και στα γονατα που εχουν φτασει στα μπουτια σου,ερχεται και η ψυχολογικη πιεση.Ναι!διπλα στον ψηλο εχει κατσει ενας νανος(με την κυριολεκτικη εννοια του ορου).''Δεν ειναι δυνατον να συμβαινει αυτο''ξανασκεφτεσαι.Και ομως σε τετοια κατασταση και μεσα στη βαρεμαρα σου κατα τη διαρκεια της διαδρομης,αρχιζεις να βλεπεις φιλοσοφικα το ολο θεμα.Παρακολουθεις ως ο ''κανονικος''(μεσος αν θελετε) τυπος τη μαχη μεταξυ γιγαντων και νανων και αντιλαμβανεσαι ενα παραδοξο.Απο ολη την τετραδα,ο μονος που φαινεται βολεμενος ειναι ο νανος.Και εσενα για καποιο λογο,αυτο σε κανει να νιωσεις μια ευχαριστη διαθεση,μια ανεξηγητη χαρα και ταυτοχρονα ενα μειδιαμα εχει σημαδεψει το προσωπο σου.Τι να ειναι αυτος αναρωτηθηκα και εγω μαζι με εσας.Πιθανολογω οτι βρηκα την απαντησηΜαλλον προκειται για την παρανοια του να εισαι αριστερος...

Yλικες ζημιες.

Ειμαστε 35ρηδες πια.Ετοιμαζομαστε για τη δουλεια και παρακολουθουμε ενα πρωινο δελτιο ειδησεων του ετους 2025.Ο ρεπορτερ σε αυτο,λεει με γοργη φωνη τα νεα της χθεσινης νυχτας.Δολοφονιες,κουτσομπολια,ληστειες,αγανακτισμενες νυν πενηνταρες και παει λεγοντας.Μετα απο λιγη ωρα,μπορεις να διακρινεις πιο ευκολα και εναν τονο βαρεμαρας στο λογο του :''Στις 3 τα ξημερωματα ειχαμε και ενα τροχαιο ατυχημα στην Αθηνων-Κορινθου(ναι,και το 2025 εκει θα ειναι).Ευτυχως ειχαμε μονο υλικες ζημιες που ανερχονται σε δυο ανθρωπινες ζωες.Τα υπερσυγχρονα αυτοκινητα την γλιτωσαν με μερικες μονο γραντζουνιες.''.......