Αρχιλοχος

Ἀσπίδι µὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται....ατν δ'κ µ'σωσα·τί µοι µέλει ἀσπὶς ἐκείνη; Ἐρρέτω· ἐξαῦτις κτήσοµαι οὐ κακίω---Μεταφραση:Οσο για την ασπιδα,καποιος Σαιος θα την απολαμβανει....αφου εσωσα τον εαυτο μου,με την ασπιδα θα ασχολουμαι?Παιρνω αργοτερα μιαν ιδια και καλυτερη

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Κάνε την ευτυχία,εκδίκηση.

        Είπα να γράψω ακόμα ένα κειμενάκι,πριν χωθώ ολοκληρωτικά στον χώρο της παλαμικής ποίησης,για να ξελαμπικάρει λίγο το μυαλό απο τον ''πολύτροπο'' στίχο και όλα τα συναφή.Η καλύτερη στιγμή του χρόνου είναι πολύ κοντά,οπότε η δυνατότητα συγκέντρωσης μειώνεται αισθητά.
        Όπως έγραψα και στο προηγούμενο κείμενο,δεν κατέβηκα στο κέντρο,ούτε την Τρίτη ούτε την Τετάρτη.Δεν ήταν μόνο η εξεταστική ο λόγος γι'αυτή την πράξη,ή μάλλον για αυτή τη μη-πράξη.Είχα πάθει και τα ψυχολογικά μου.
       Πριν πάρω αυτήν την απόφαση,είχα δεί κάποια απιστευτής βαρβαρότητας μέτρα να περνάνε και να ψηφίζονται με απόλυτη πλειοψηφία,ΜΑΤ έτοιμα για πόλεμο(εντέλει έμοιαζαν περισσότερο με βασανιστές της Χούντας παρά με μαχητές).Και το χειρότερο,έβλεπα μια κοινή γνώμη να παραπατάει κάπου μεταξύ αδιαφορίας και αγανάκτισης.Όταν ξεκινάς μια τέτοιου είδους ανάλυση απο μια τόσο απαισιόδοξη οπτική,λογικό είναι να συνεχίζεις και με ανάλογη ψυχική κατάσταση τις σκέψεις σου.''Και να κατέβουν 5 εκατομμύρια άνθρωποι που για κάποιο λόγο θα έχουν αποκτήσει και ταξική συνείδηση,τί θα γίνει;Θα αλλάξει τίποτα;τελικά έχει ελευθερία του να πράξει ο,τι θέλει ο κυρίαρχος λαός;Και να την έχει,αυτός που στήριζε όλες αυτές τις πολιτικές τόσο καιρό,είναι ικανός να φέρει κάτι το οποίο θα είναι καλύτερο;''Γενικώς,μια απογοήτευση,μια επιθυμία να σταματήσω να ασχολούμαι,σε μια πρωτόγνωρη και εξαιρετική φάση:Mε παρέσυρε το ρέμα,μάνα μου δεν είναι ψεμα,κτλ κτλ κτλ.
           Αυτό που εντέλει κατάλαβα είναι οτι ούτε τα ΜΑΤ,ούτε οι στρατοί,ούτε ο φόβος είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο για να περάσει καθεστώς μέτρα για τα οποία δεν έχει τη λαϊκή συναίνεση.Απο τη στιγμή που αρχίσει να διαχέεται ένα κλίμα απαισιοδοξίας και εγκατάλειψης,τότε το παιχνίδι κερδίθηκε.Ίσως και κάποιοι τύποι οι οποίοι έχουν ένα πολύ συγκεκριμένο (μικρό) νοητικό και αισθητικό επίπεδο,είναι πράκτορες της κυβέρνησης σε αυτόν τον τομέα,κάτι σαν τους ασφαλίτες και τους προβοκάτορες.Ας αφήσουμε.όμως αυτό το κομμάτι.Άλλωστε,ευτυχώς,τουλάχιστον για μένα,η φάση αυτή κράτησε ελάχιστα.Γιατί;γιατί το φιλοσόφησα και ιδού τα συμπεράσματά μου.
        Προφανώς κανείς δεν θα ζήσει σε μια τέλεια κοινωνία η οποία θα είναι όπως ακριβώς την ονειρεύτηκε.Εν πάση περιπτώσει πώς μπορείς να ορίσεις το τέλειο σε οποιαδήποτε δραστηριότητα του ανθρώπου(όποιος ακούει sportfm θα πεί:''εεεετσι'');Μπορούμε κάλλιστα να σκαρφιστούμε κάτι τέλειο(είτε το ονομάζουμε θεό,είτε πολιτικό σύστημα,είτε Μπαρτσελόνα,είτε οτιδηποτε) αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουμε να το φτάσουμε.Αυτό σημαίνει οτι πρέπει να παρατήσουμε το άθλημα;
       Δεν ξέρω ποιός θεώρησε οτι η οργή και ο θυμός πρέπει να λείπει απο την ανθρωπότητα,οτι πρόκειται για κακά σημάδια.Βασικά,ξέρω!Οι ίδιοι που θεωρούν οτι με το να χτυπάνε ρυθμικά παλαμάκια θα αλλάξουν τον κόσμο,οι χίπηδες.Ένας κόσμος στον οποίο δεν θα υπήρχαν αυτά,θα μπορούσε να μοιάζει με αυτόν:
 
     (εξαιρετική ταινία κατα την οποία,οι άνθρωποι αρχίζουν να αυτοκτονούν ο ένας μετά τον άλλο για κάποιον λόγο)  
       Και εγώ ονειρεύομαι έναν κόσμο που θα απαρτίζεται απο ανθρώπους γεμάτους αγάπη και αλληλεγγύη,μακριά απο τη βία και τους πολέμους αλλα ας το παραδεχτούμε,αν υπάρχουν μόνο αυτά,θα γίνει τόσο γλυκανάλατη που θα οδηγεί σε αποτελέσματα ανάλογα με το παραπάνω βίντεο.Άλλωστε πως είναι δυνατόν να βάλεις αξιολογικά πρόσημα σε ανθρώπινα συναισθήματα;Πάντως,όπως και να το κάνουμε,η διεκδίκηση των όσων ονειρεύεσαι είναι άμεσα συνδεδεμένη με οργή ενάντια σε αυτούς που στα στερούν.
      Είναι σημάδι ψυχικής υγίειας η διεκδίκηση ενός καλύτερου κόσμου!Δεν ειναι μόνο οτι θα μας εξασφαλίσει έναν καλύτερο μέλλον.Η διεκδίκηση για ένα καλύτερο μελλόν,αποτελεί ταυτόχρονα και βελτιώση του ''ζοφερού'' παρόντος.Κανένας επαναστάτης δεν ήταν καταθλιπτική φυσιογνωμία,κανένας καινοτόμος δεν αυτοκτόνησε(συνήθως πέθαναν απο συκωτί,λόγω υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ).Γι'αυτό ας κάνουμε πράξη αυτό που λέει το γκράφιτυ απο πάνω.Απο μόνο του αυτό,δεν θα επιφέρει καμία αλλαγή.Αποτελεί,όμως,απαραίτητη προϋπόθεση.
     Κλείνοντας,θελω να παραπέμψω σε ένα quote του Κάφκα που παρερμηνεύοντας το ολίγον τι,θα το συνδέσω με την πολυφορεμένη δημοκρατική ελευθερία:''Στον Άτλαντα επιτρεπόταν να έχει την αντίληψη οτι ήταν ελεύθερος,οτι αν ήθελε μπορούσε να πετάξει τη Γή και να πάει όπου θέλει.Ωστόσο,αυτή η αντίληψη ήταν το μόνο που του επιτρεπόταν.''



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου