Κακής Λογοτεχνίας Εγκώμιον

     Tις προάλλες είχα πάει σε γνωστό βιβλιοπωλείο του κέντρου για να αναζητήσω κάποια βιβλία για τη γλωσσολογία οπότε δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να περάσω απ'τον τομέα της λογοτεχνίας. Εδώ και καιρό αναζητώ το "Κιβώτιο" του Άρη Αλεξάνδρου. Στράφηκα λοιπόν προς τα ράφια με την επωνυμία "Σύγχρονη Ελληνική Πεζογραφία". Τη καλύτερη θέση είχαν πιάσει εκεί η Λένα Μαντά, η Χρύσα Δημουλίδου, η Καίτη Οικονόμου και η Ελένη Δαφνίδη και η λατρεμένη μου Πένυ Παπαδάκη. Tότε ήταν που αποφάσισα να κάνω τούτο εδώ το πόνημα που απ'την μια θα ομαδοποιήσει αυτά τα αριστουργήματα και απ'την άλλη θα λειτουργεί ως παραπομπή στις συνεχείς ερωτήσεις του στύλ:"έχεις διαβάσει και κοροϊδεύεις;". Ας πάρουμε τα πράγματα απ'την αρχή,
1)Tα εξώφυλλα είναι ζωγραφισμένα με κάθε απόχρωση του ροζ ή/και του μώβ. Πολύ συχνά,βέβαια, είναι ζωγραφισμένα με όλες τις αποχρώσεις όλων των χρωμάτων. Ο τίτλος του έργου όπως και το όνομα του συγγραφέα θα είναι επιχρυσωμένα και όχι κεφαλαία ενώ κάτω δεξιά θα υπάρχει ένα Ψ κόκκινο φόντο.
2)Μπαίνουμε τώρα στο εσωτερικό του βιβλίου.Η αφιέρωση θα πηγαίνει πάντα προς "εκείνους που την ενέπνευσαν(τη συγγραφέα)". Το γεγονός μάλιστα οτι σε όλες μα όλες αυτές τις αφιερώσεις ακολουθούν αποσιωπητικά με κάνει να υποπτέυομαι οτι η μια τα αφιερώνει στην άλλη. Συχνά υπάρχει και να τελείως κλισέ ρητό ενός εκ των Καζαντζάκη,Καβάφη.Μιλάμε για πολύ κλισέ όμως.
3) Η αρχή του βιβλιού μπορεί να διαφέρει απο βιβλιό σε βιβλίο αλλά σε γενικές γραμμές ακολουθεί έναν απ' τους δύο τύπους που ακολουθούν: άρθρο+Χ(οπου Χ είναι κάποιο αρχαιοελληνικό όνομα-->εξωτερική περιγραφή ήρωα-->θέση του στην πλοκή ή περιγραφή ενός ειδυλλιακού τοπίου του οποίου ο ένας επιθετικός προσδιορισμός θα έχει να κάνει με την εποχή του χρόνου(του στύλ "αυγουστιάτικος","φθινοπωρινός) + την ώρα της ημέρας που θα είναι πάντα απόγευμα,καλύτερα δειλινό.
4) Ο αφηγητής θα είναι σε ποσοστό 100% παντογνώστης(ναι!που να με πάρει ο διάολος!) και η αφήγηση θα είναι 100% τριτοπρόσωπη. Η αφήγηση μάλιστα είναι τόσο τριτοπρόσωπη που αναρωτιέται κανείς αν η συγγραφέας είναι σε φάση terminator της πρώτης ταινίας πριν του μάθουν να  αντικαθιστά το όνομα του μοντέλου με την προσωπική αντωνυμία.
5)Στις 600 σελίδες που αποτελούν το βιβλίο, υπάρχουν 234356565 προσωποποιήσεις που όλες(ειλικρινά όλες) κοιτάνε αγέρωχα τους ήρωες του έργου.Ο ουρανός κοιτάει αγέρωχα, ο ήλιος κοιτάει αγέρωχα, το ρολόι κοιτάει αγέρωχα,οι κουράδες κοιτάνε αγέρωχα,κτλ.
6)κάπου στη μέση θα εμφανίζεται πάντα ένας μυστηριώδης τύπος που το μυστήριο του θα έγκειται στο οτι τα μάτια του έχουν περίεργη λάμψη. Στο τέλος αυτός ή θα πηδήξει την πρωταγωνίστρια ή θα σκοτώσει τον έρωτα της ζωής της.
7)Σε κάθε περίοδο υπάρχουν τουλάχιστον 2 επίθετα. Δίπλα στο αγέρωχος που και εδώ παίζει γερά ποζάρουν τα επίθετα:"εφηβικός","βουβός","ριζωμένος","αμείλικτος"(πάει πάντα με το "παιχνίδι της μοίρας"),"πανέμορφη"(ακολουθεί περιγραφή που θυμίζει την ίδια τη συγγραφέα σε περίπτωση που ήταν όμορφη).
8)Στα ουσιαστικά παίζει γερά το "αγάπη" προφανώς και πίσω απ'αυτό "δεσμοί"(πάντα στον πληθυντικό), "ήρωας", "η μορφή του..."(εμφανίζεται μέσα απο το σκοτάδι ο μυστήριος που λέγαμε προηγουμένως και το κάνει αυτό 5-6 φορές.Κάποιες φορές η μόνη συμμετοχή του στην πλοκή είναι να εμφανίζεται απ'τα σκοτάδια. Ίσως εκεί μέσα να πήδαει τις πρωταγωνιστρίες των άλλων βιβλίων της συγγραφέα),"στήριγμα","πεπρωμένο".
9) Οι ρηματικοί τύποι δεν είναι πολλοί.Για την ακρίβεια είναι οι εξής τρείς:"είναι","έχει","σκίρτησε".
10) Η πλοκή θα έχει μια ανατροπή που είναι τόσο αναμενόμενη που σταματάει να είναι ανατροπή. Σε σημείο μάλιστα που αν κάποια(επειδή είναι ακόμα χειρότερη συγγραφέας απο τις άλλες) ξεχάσει να την βάλει, τότε μιλάμε για πραγματική ανατροπή.
11) Το έργο υπακούοντας στις αρχές του αισθητισμού, πάντα θα περνάει και ένα βαθύτερο ηθικό μήνυμα. Κεντρικό θέμα θα είναι η "αγάπη σε όλες τις μορφές της-ερωτική,αδερφική,φιλική,μητρική", ενώ τπ ηθικό μήνυμα είναι οτι αυτή κατανικάει κάθε δυσκολία. Και αυτό θα το καταλάβουν οι πρωταγωνιστές αφού "περιπλανηθούν σε ένα ταξίδι έρωτα,πόνων,χωρισμών,δεσμών,χαράς και συγκρούσεων'" και αναρωτηθουν "που μπορεί τελικά να φτάσει ο άνθρωπος για την αγάπη;Έχει τελικά όρια η αγαπη;".
12) To έπος θα τελειώσει όταν πια μετά απο 23 δολοφονίες η Κλυταιμνήστρα θα βγάλει το μπουρνούζι μπροστά στον Αστυάνακτα,τον έρωτα της ζωής της. Η Κλυταιμνήστρα θα χάσει την παρθενιά της και οι αναγνώστες θα φτάσουν σε μια "κάθαρσιν" που έντονα αφήνει μια γεύση απο αυτό το τραγούδι:















13)Η τελευταία φράση του έργου θα αποτελεί μια μικρή φιλοσοφική σταγόνα-κατακλείδα των όσων προηγήθηκαν. Η ζωή τελικά νίκησε τον θάνατο.
14)Ξέχασα να μιλήσω για  τις βοηθητικές υποσημειώσεις  που θα είναι του τύπου:"το Παρίσι είναι πρωτεύουσα της Γαλλίας","ο Δίας ήταν Ολύμπιος θεός","ο Κορμπατζόφ τα πήρε απο τον πατέρα Μπους στο αεροπλάνο"(οχι ντάξει.Αυτό είναι ψαγμένο.)

14!!!)υπάρχει και αυτή η υποσημείωση και λέω αλήθεια:"hello mamma*"
*=γειά μαμά
15)Το βιβλίο θα παίρνει κάποιες κριτικές απο τον ίδιο  τον Εκδοτικό Οίκο.Το στάνταρ σε αυτές θα είναι το επίθετο "δροσερός".

ΥΓ=Υπόσχομαι,αναγνώστη μου, οτι θα γράψω ένα διήγημα ακραίου σοσιαλιστικού ρεαλισμού με δημουλίδικο τρόπο.Μπορεί να μην έχω πραγματοποιήσει πολλές υποσχέσεις που έχω δώσει αλλά με  λένε Νίκο και τα παιχνίδια της ζωής θα τα νικήσω όλα.