Κυριακατικες-καθημερινες συνηθειες!

        Ειναι Κυριακη απογευμα,γυρω στις 5.Ο Βασιλης ειχε μολις φαει το μεσημεριανο του και ετοιμαζοταν για τη στιγμη που περιμενε εδω και τρεις βδομαδες.Ο Ολυμπιακος επαιζε και παλι εντος εδρας.Τις προηγουμενες 2 εβδομαδες ειχε αυτες τις ηλιθιες εκλογες.Για να ψηφιζουν οι διαφορες γριες,ειχε χασει για δυο βδομαδες την ευκαιρια να δει την αγαπημενη του ομαδα.Αυτο και μονο του ειχε δημιουργησει μια κριση ταυτοτητας.Επαιρνε το βραδυ και δεν ηξερε τι να πει στα αθλητικα ραδιοφωνα,με τους συναδελφους του εμενε σε ενα απλο ''καλημερα''.Ειχε καιρο να τσακωθει με τους βαζελους της παρεας και αυτο των εκανε να βαριεται.Τωρα πια ομως,ειχε φτασει η στιγμη.
       Μπαινει στο τρενο εχοντας το κασκολ δεμενο γυρω απο το χερι του και φωναζοντας συνθηματα μαζι με διαφορους αλλους που δεν τους ηξερε,αλλα ταυτοχρονα τους ενιωθε τοσο στενους του φιλους.Το κοκκινο κασκολ ισως ηταν μια εξηγηση.Του αρεσε ολο αυτο το κλιμα.Του θυμιζε εν μερει και τα φοιτητικα του χρονια οταν ηταν στην πρωτη κομματικη παραταξη του ΤΕΙ στο οποιο σπουδαζε.Αλλα δεν τον ενοιαζαν αυτα,ουτε καν τα σκεφτοταν!
    Η ωρα ειχε παει 7 και ηταν τοτε που περασε την εισοδο της θυρας στην οποια ειχε βγαλει το εισιτηριο.Το παιχνιδι αρχιζε 9.30 αλλα πηγε απο νωρις γιατι δεν ηθελε να χασει ουτε ενα συνθημα!Ουτως η αλλως,ετσι εκανε παντα.Δυστυχως ομως,μετα απο λιγο ειχε αρχισει  να αισθανεται κουρασμενος.Ολη την εβδομαδα δουλευε πολυ σκληρα στο εργοστασιο για να βγαλει τα προς το ζην(φαγητο,νερο,εισιτηριο για το γηπεδο).Ηταν και το ματς που ξεκινησε και δεν ειχε ιδιαιτερο ενδιαφερον,η κερκιδα ειχε αρχισει ηδη να σωπαινει μετα την ενθουσιωδη υποδοχη των ομαδων.Η ισοπαλια εδινε πρωταθλημα,οποτε ουτε διαθεση για γιουχα δεν υπηρχε.Ο Βασιλης αρχισε να νυσταζει ολο και πιο πολυ και στο τελος αποκοιμηθηκε.
    Ανοιγοντας τα ματια του,αντικρισε μια εικονα ασυνηθιστη και πολυ τρομακτικη.Το γηπεδο ειχε αδειασει,τα φωτα ειχαν κλεισει.Κοιταξε το ρολοι.Ειδε οτι ηταν περασμενες δυο.Αρχισε να πανικοβαλλεται.Ενιωσε μονος του!Και αν αυτο ηταν μια καθημερινη κατασταση  γενικα στη ζωη του,στο γηπεδο ηταν κατι πρωτογνωρο και εφιαλτικο.Ενα περιεργο συναισθημα φοβου και ανασφαλειας τον ειχε κυριευσει.Ηταν σαν να ειχε χαθει η μαγεια του γηπεδου και ταυτοχρονα η μαγεια της ζωης του.Βυθισμενος στις σκεψεις του,γυρισε και κοιταξε τον πινακα του σκορ.Ο Ολυμπιακος ειχε παρει την πολυποθητη ισοπαλια.Ηταν και παλι πρωταθλητης!Ενιωσε τοσο μα τοσο μεγαλη χαρα που αρχισε να χοροπηδαει μονος του.Μετα απο λιγο η χαρα εγινε αγχος.Ειχε παει 3 και στις 6 επρεπε να ξυπνησει για τη δουλεια.Ρεπο δεν τον επαιρνε να παρει.Σε ενα δεκαπενθημερο ηταν η φιεστα του πρωταθληματος.Ενα μεροκαματο να εχανε,θα εχανε ταυτοχρονα και ενα εισιτηριο σε μια καλυτερη θυρα.Εξαλλου,το αφεντικο του ηταν ενας πολυ αυστηρος επαγγελματιας.Δεν ηθελε και πολυ για να τον απολυσει.Το περιεργο της υποθεσης μαλιστα ηταν οτι το αφεντικο του ηταν και ο ιδιοκτητης της ομαδας του Ολυμπιακου.Μην βρισκοντας προφανως κατι παραξενο στο ολο σκηνικο,εσκυψε το κεφαλι και αρχισε να τρεχει για το σπιτι.